Wzory maści białej możemy podzielić na dwie grupy. Pierwsza, to tworzącą wzór dereszowaty mieszanina pojedynczo występujących białych włosów w różnych proporcjach na tle zasadniczego umaszczenia. Za powstanie tego wzoru odpowiada gen Rn (Roan) tzw. True Roan, a także Rb (Rabicano) - deresz na bokach. Druga grupa to wzory srokate i tarantowate, utworzone przez obszary białych plam na tle zasadniczego umaszczenia. Za wzór maści srokatej odpowiada kilka genów: To (Tobiano), Fr (Frame Overo), Sb (Sabino Overo), Spl (Splash Overo). Każdy z tych genów tworzy inny układ białych plam na maści zasadniczej. U jednego konia może wystąpić jednocześnie kilka genów warunkujących maść srokatą np. Tobiano + Overo = Tovero. Białe obszary mogą być niewielkie lub obejmować niemal całą powierzchnię konia, pozostawiając umaszczone tylko np. uszy tzw. Medicine Hat. Za powstanie maści tarantowatej odpowiedzialny jest gen Lp (Leopard Complex) tworzący różne układy plamek, cętek na jednolicie białej sierści lub tylko na tzw. derce. Podobnie jak u koni srokatych, wzory tworzące maść tarantowatą mogą być niewielkie lub bardzo rozległe, jednakże genetyczny mechanizm ich powstawania jest na razie dość słabo poznany. Wszystkie geny determinujące powstanie wzorów maści białej są genami dominującymi, więc wystarczy tylko 1 kopia do uzyskania wizualnego efektu. W przypadku maści dereszowatej True Roan i srokatej Frame Overo gen w układzie homozygotycznym - 2 kopie (RnRn i FrFr) jest letalny. Tłem dla wzorów maści białej może być każda jednolita maść, także rozjaśniona (np. izabelowata, bułana, kremowa itp.), dla wzoru srokatego i tarantowatego dodatkowo któryś z odcieni dereszowatej. Konie siwosrokate, które rodzą się z ciemnymi plamami - bieleją. Pod plamami maścistymi (jaśniejącymi z wiekiem) mają ciemną skórę, a pod plamami białymi - jasną. Inne geny są odpowiedzialne za podstawowe umaszczenie konia, inne kontrolują wzory białe na tymże umaszczeniu. Każdy z wzorów maści białej może występować u konia indywidualnie, ale mogą też występować wszystkie jednocześnie.

Maść dereszowata (nazywana też pleśniawą) uwarunkowana jest przez gen Rn (Roan) - True Roan. jest to gen dominujący, więc do uzyskania maści dereszowatej wystarczy jego jedna kopia. W układzie homozygotycznym gen Rn (Roan) jest letalny. Maść dereszowatą podobnie jak siwą (odcienie: ciemnosiwa, szpak miodowy, szpak różany) charakteryzuje mieszanina włosów białych i maścistych. Z tego powodu często są ze sobą mylone. Jednakże konie dereszowate nie bieleją z upływem czasu, rodzą się dereszowate i takie już pozostają. Możliwa jest jedynie sezonowa zmiana zabarwienia. Ponadto konie siwe bieleją od głowy, tymczasem dereszowate na głowie mają ciemne umaszczenie. Jedynie w przypadku koni siwodereszowatych sierść bieleje (od głowy) z maści zasadniczej (np. gniadodereszowatej) do mlecznosiwej. W zasadzie koń taki to siwy - siwiejący z deresza.
Innym wzorem maści dereszowatej jest Rabicano czyli „deresz na bokach”. Za powstanie tej maści odpowiada dominujący gen Rb (Rabicano).

Prawdziwy deresz - na tułowiu włosy maściste przemieszane z białymi w różnych proporcjach, z przewagą włosów białych lub maścistych, najczęściej pół na pół. Na głowie oraz kończynach wyraźna przewaga włosów maścistych. Grzywa i ogon maściste, nieraz z domieszką białych włosów. Na tułowiu występują nieraz niewielkie ciemniejsze plamki tzw. „kukurydza”. Ze względu na rodzaj maści wyjściowej oraz różne proporcje wymieszania włosów maścistych i białych, istnieje wiele odcieni maści dereszowatej, np. izabelowato-, jelenio-, bułanodereszowata. Najczęściej spotykane odcienie:

• kasztanowatodereszowata – na tułowiu rdzawobrązowe i białe włosy pomieszane w różnych proporcjach. Głowa i kończyny z przewagą włosów kasztanowatych. Grzywa i ogon barwy zasadniczej lub jasne
• gniadodereszowata – na tułowiu brązowe i białe włosy pomieszane w różnych proporcjach. Głowa i kończyny z przewagą włosów ciemnych. Grzywa i ogon czarne lub przemieszane z białymi
• karodereszowata – na tułowiu czarne i białe włosy pomieszane w różnych proporcjach. Głowa i kończyny z przewagą włosów czarnych. Grzywa i ogon czarne

Wzór Rabicano – dolna część brzucha oraz boczne części tułowia to mieszanina włosów białych i maścistych, przypomina trochę maść dereszowatą (stąd nazywana „dereszowatą na bokach”) często mylona z prawdziwą dereszowatą. Ogon u nasady ma białe włosy tzw. ogon skunksa. Białe włosy występują także w grzywie, pachwinach.

Maść dereszowata najbardziej rozpowszechniona jest wśród koni zimnokrwistych takich jak koń belgijski czy ardeński, ale występuje także u innych ras. Wzór Rabicano najczęściej występuje u koni arabskich.

Dziedziczenie oraz powstanie maści tarantowatej nie jest do końca poznane. Uważa się jednak, że za jej powstanie odpowiada dominujący gen Lp (Leopard Complex), który w układzie homozygotycznym może dać bardziej rozległy wzór maści tarantowatej. Kojarzenie ze sobą koni tarantowatych i nietarantowatych oraz różnych wariantów maści tarantowatej między sobą, daje rezultaty w postaci niewielkich wzorów bądź bardzo rozległych.

Na tle maści zasadniczej jednolitej lub dereszowatej nieregularna biała plama obejmująca zad, grzbiet, a nawet boki konia. Na białej powierzchni zwykle występują owalne cętki lub plamki różnej wielkości - od niewielkich (wielkości monety) do dużych (wielkości dużego jabłka) i zagęszczenia. Plamki zwykle są tej samej maści co zasadnicza maść konia. W zależności niej i koloru plamek odróżniamy maści m.in. kasztanowatotarantowatą, gniadotarantowatą, karotarantowatą itd. Charakterystyczną cechą koni tarantowatych jest: nakrapiana skóra na pysku, widoczna biała twardówka oka oraz pręgowany róg kopyta. Najczęściej spotykane wzory maści tarantowatej:

• leopard – na białym tle cętki i plamki różnej wielkości, o różnym zagęszczeniu
• derka – na tle jednolitej maści biała plama o nieregularnym kształcie obejmująca zad, grzbiet, a nawet boki konia
• derka z plamkami – na tle jednolitej maści biała plama o nieregularnym kształcie obejmująca zad, grzbiet, a nawet boki konia. Na białej „derce” owalne plamki zazwyczaj tej samej maści co zasadnicza maść konia. Plamki mogą mieć różną wielkość i zagęszczenie
• na tle dereszowatym – głowa, szyja, część piersiowa, nogi umaszczone dereszowato. Tułów i zad białe, mogą być pokryte plamkami różnej wielkości i zagęszczenia. Przednia część głowy wówczas często pokryta plamkami
• płatki śniegu – na tle zasadniczej maści białe plamki różnej wielkości. Plamki zwykle obejmują okolice zadu, grzbietu

Wyłącznie tarantowate są konie Appaloosa, Colorado Ranger, kuce Amerykańskie oraz Knabstrupy.

Za powstanie maści srokatej odpowiada kilka genów, które determinują określony wariant. Gen To (Tobiano) warunkuje powstanie wzoru Tobiano, gen Fr (Frame) - Frame Overo, gen Sb (Sabino) - Sabino Overo, gen Spl (Splash) - Splash White Overo. Każdy z tych genów jest genem doninującym, więc do powstania któregoś z wariantów maści srokatej wystarczy jedna kopia danego genu. Gen Fr (Frame) w układzie homozygotycznym (FrFr) jest letalny. Nie jest poznana genetyczna podstawa rozmiarów białych plam. Istnieje możliwość wystąpienia kilku genów maści srokatej u jednego konia, łączy on wtedy cechy każdego z wariantów. Zwykle występują wtedy rozległe obszary bieli rozmaitych kształtów.

Na tle dowolnej maści (także dereszowatej i tarantowatej) występują białe plamy różnej wielkości: od niewielkich obszarów bieli do bardzo rozległych. Pod plamami maścistymi koń ma ciemną skórę, natomiast pod białymi - jasną, niepigmentowaną. Białe obszary przybierają rozmaite kształty, zajmują różną powierzchnię oraz fragmenty ciała konia. Przy rozległych odmianach na głowie koń może mieć jedno niebieskie oko, a nawet obydwa. Istnieją dwa podstawowe warianty umaszczenia srokatego: Tobiano i Overo (nazywane też Frame Overo). Połączeniem obydwóch wzorów jest Tovero.

• Tobiano – na tle dowolnej maści występują białe plamy o regularnych brzegach rozciągające się przez grzbiet. Głowa, część piersiowa, dolna część brzucha zazwyczaj maściste. Nogi na ogół białe. Na głowie niewielkie odmiany. Ogon często 2-kolorowy
  
  
  
  
  
  
  
• Overo (Frame Overo) – na tle zasadniczej maści występują białe plamy o postrzępionych brzegach, zajmujące zwykle boki konia i dolną część brzucha. Głowa zwykle biała lub z dużymi odmianami. Nogi i część grzbietowa maściste


Oprócz zasadniczego wzoru Frame Overo do Overo zalicza się także warianty:
• Sabino (Sabino Overo) – wysokie białe odmiany na nogach, białe podbrzusze, podgardle oraz duże odmiany na głowie. Przy rozległych obszarach bieli, brzegi plam stają się nieregularne, na bokach konia i szyi włosy białe mieszają się z maścistymi
• Splash White (Splash Overo) – białe obszary obejmują głowę, nogi, dolną część tułowia, zazwyczaj podgardle. Maściste fragmenty rozciągają się wzdłuż górnej części konia: od uszów poprzez grzywę po grzbiet. Krawędź plam jest równa. Charakterystyczną cechą są niebieskie oczy

Wyłącznie maści srokatej hoduje się konie Pinto, Paint (jest to srokata odmiana konia Quarter), Tinker oraz kuce Lewitzer. Wysokie odmiany na nogach sięgające podbrzusza często występują u zimnokrwistych koni Clydesdale oraz Shire (Sabino Overo).